وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

مقدمه 

سخن از امام مهدى عليه السلام و اعتقاد به وجود گرانمايه او مساءله جديد يا پديده نوظهورى نيست بلكه ريشه قرآن دارد و سابقه تاريخى آن به عصر رسالت باز مى گردد.

اين انديشه پويا و عقيده راسخ از زمان پيامبر و امامان نور عليهم السلام تاكنون همواره در جامعه اسلامى ثابت و استوار بوده است . 

شما دعا کنيد 

زمان شاه بود که پدرم شهيد شد. بعد که رفتيم پيش امام، گفتند: پدرت شهيد شده.

يک دفعه ديگر هم که پيش امام رفتيم از ايشان پرسيدم آقا امام زمان کي مي آيند؟ امام روي سرم دست کشيده و گفتند: «شما دعا کنيد، شما دعا کنيد».

******* 

رسول اللّه (صلى الله علیه وآله وسلم) می فرمایند : 

لاتقوم الساعه حتى یقوم القائم الحق منّا و ذلک حین یأذن اللّه عزّوجلّ له و من تبعه نجا و من تخلّف عنه هلک. اللّه اللّه عباد اللّه فأتوه و لو على الثلج فانّه خلیفه اللّه عزّوجلّ و خلیفتى. 

الف) همپاى قرآن: 

این که پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) در سفارش مشهور خویش فرمود: انى تارک فیکم الثقلین کتاب اللّه و عترتى ما ان تمسّکتم بهما لن تضلّوا ابداً و بدین سان بر همپایى و همراهى خاندان خویش سلام اللّه علیهم با قرآن کریم، تأکید نمود، دلالت بر این دارد که در زمان ما، کتاب خدا قرآن کریم جز در کنار مهدى آل محمد (صلى الله علیه وآله وسلم) که یگانه ذخیره و باقیمانده این دودمان پاک است، کتاب هدایت انسانها نتواند بود و از گمراهى و سرگردانى مردم، جلوگیرى نتواند کرد. 

امروزه بحثي مطرح است و آن اين است كه راز محبوب شدن فرد در يك جامعه چيست؟ ممكن است در اين باره نظريات گوناگوني مطرح شود كه برخي زيبايي و جمال را راز محبوبيت فرد بدانند، گروهي قدرت و توان جسمي را نشانه محبوبيت شخص در جامعه، همچون قهرمانان بدانند، دسته اي ديگر احسان و مهرباني و گذشت و عطوفت را ريشه محبوبيت فرد قلمداد نمايند و قومي نيز كمال علمي انسان را باعث جلب محبت ديگران به او بدانند 

آیاتی از قران در مورد امام مهدی(عج) در تفاسیر اهل سنت 

آياتي از قرآن كريم دربارة حضرت مهدي (عج)است و روايات فراواني نيز عهده دار تفسير آن آياتند

و اكنون برخي از آن آيات از منظر مفسران اهل سنت به حضرت مهدي (عج) اختصاص دارند تقديمتان مي كنيم.

«هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ» 

شخصی به نام «زین الدّین علی بن فضل مازندرانی»، در سال 690 ق. از سرزمین «بربر»، طی سفری به اقیانوس اطلس، سه روز با کشتی در دل آب، حرکت می کند تا به جزایر روافض (شیعیان) می رسد. در آنجا مطلع می شود که جزیره ای به نام جزیرة خضرا وجود دارد که فرزندان حضرت ولی عصر(ع) در آنجا زندگی می کنند. وی مدت چهل روز در همان محل اسکانش می ماند. پس از چهل روز، هفت کشتی حامل مواد غذایی، از جزیره خضرا، به این جزیره می آید.  

چرا اعلام زمان ظهور نهي شده است؟ 

در اين روزها، نويسندگان زيادي اقدام به مشخّص كردن زمان ظهور امام زمان(ع) كرده‌اند. اين خود، نشان‌دهندة اشتياق و لحظه‌شماري مردم براي زودتر تحقّق يافتن بشارت‌هاي نبوي(ص) است كه طبق آن، صفحات تاريخ دگرگون مي‌شود و جهت حركت بشريّت را از ستم و بي‌عدالتي به سمت عدالت و دادپروري تغيير مي‌دهد. اين کار، يا از عشق زيادشان به حضرت بقيّـةالله(ع) سرچشمه مي‌گيرد يا از ناآگاهي آنها از حقايق واقعي. 

چرا حضرت مهدی(ع) ظهور نمی‌كند؟

پاسخ: برنامه حضرت مهدی(ع) با برنامه پیامبران و سایر پیشوایان یك تفاوت كلی دارد و آن این كه برنامه وی قانونگذاری نیست، بلكه یك برنامه به تمام معنی اجرایی در تمام جهان است. به این معنی كه او مأموریت دارد تمام اصول تعالیم اسلام را در جهان پیاده كند و اصول عدالت و دادگری و حق و حقیقت را در میان جامعه بشری بگستراند. 

پیشرفت برق آسای علوم در عصر مهدی(عج):

در حدیثی از امام صادق (ع) می خوانیم:

علم و دانش بیست و هفت حرف (بیست و هفت شعبه و شاخه) است؛تمام آنچه پیامبران الهی برای مردم آوردند دو حرف بیشتر نبود،و مردم تا کنون جز آن دو حرف را نشناخته اند،اما هنگامی که قائم ما قیام کند بیست و پنج حرف دیگر را آشکار می سازد؛و در میان مردم منتشر می سازد؛و دو حرف را به آن ضمینه می کند تا بیست و هفت حرف کامل و منتشر گردد. 

یکی از اصحاب امام علی(ع) می گوید:امیر المؤمنین(ع) برای ما خطبه خواند و بعد از حمد و ثنای الهی، فرمود:قبل از آن که مرا از دست بدهید هرچه می خواهید بپرسید و سه بار این جمله را تکرار فرمود. صعصعه بن صوحان از جا بلند شده گفت:یا امیر المؤمنین، دجال چه وقت ظهور می کند؟ حضرت فرمود: بنشین که خدا حرف تو را شنید و دانست که چه ارائه کرده ای. 

یکی از نشانه های حتمی ظهور آن است که سرداری از یمن قیام می کند و مردم را به حق و عدل دعوت می کند.در روایت های شیعه در این باره اخبار زیادی وجود دارد.در این جا با استفاده از روایات منابع معتبر،این نشانه را شرح می کنیم. 

نفس زکیه،یعنی فرد پاک و بی گناه؛کسی که قتلی انجام نداده و جرمی ندارد.در آستانه ظهور مهدی(عج) و در گیر و دار مبارزات زمینه ساز انقلاب ایشان فردی پاک و مخلص،در راه امام(عج) می کوشد و مظلومانه به قتل می رسد.وی از اولاد امام حسن مجتبی(ع) است که در روایات گاهی از او به« نفس زکیه» و « سید حسنی» یاد شده است. 

واژه خسف به معنای فرو رفتن و پنهان شدن است.یعنی به امر خدا دشمنان امام مهدی(عج) در دل زمین فرو می روند.بنا بر روایات،این حادثه شگفت در چند نقطه صورت می گیرد: یکی در منطقه بیداء می باشد که سرزمینی بین مکه و مدینه است.دیگری خسف در مشرق و نیز در مغرب است. 

سه ندا در ماه رجب

محمد بن حنفیه می گوید از امیر المؤمنین(ع) شنیدم که پیامبر اکرم(ص) می فرمود: می بینم وقتی که همه مأیوس شده اند،ندایی از آسمان بلند می شود که دور و نزدیک، یکسان می شنوند و آن صدا رحمت برای مؤمنین و عذاب برای منافقین است، امیرالمؤمنین(ع) گفت:سؤال کردم:آن صدا چگونه است؟حضرت فرمود:سه ندا در ماه رجب می آید  

سفیانی شخصی است که قبل از قیام امام،خروج می کند و خروج او حتمی است. وی از اولاد ابوسفیان و مادرش هند جگر خوار است و چون از اولاد ابوسفیان می باشد او را «سفیانی» می خوانند. نام او عثمان،پدرش عنسبه از اولاد معاویه و از طرف مادر اردنی است. سفیانی از وادی «یابس»- اردن- می آید و در شام قیام می کند و درآن زمان شام در گیر است و سه گروه با هم می جنگند. 

علایم حتمی،نشانه هایی است که حتماً باید واقع شود و محدود و معدود است و وقوع آنها، مخصوص به زمان خودش می باشد و آن علایم در سال ظهور و قیام حضرت مهدی(عج) واقع می شود و پنج نشانه است:

1.خروج سفیانی

2.نداء

3.خسف

4. قتل نفس زکیه(سید حسنی)

5.خروج یمانی و خراسانی. 

چند روایت در این مورد وجود دارد: 

روایت اول:

شیخ صدوق در کتاب اکمال الدین از ابن عباس نقل می کند که: رسول اکرم(ص) فرمودند: به معراج پروردگارم بودم که خدا فرمود:آیا از میان انسان ها کسی را وزیر و برادر خود گرفته ای که خلیفه و وصی بعد از تو باشد؟ عرض کردم:پروردگارا شما انتخاب بفرمایید. خدا فرمود:  

دراین بخش از برخی نشانه ها که پیش از ظهور حضرت قائم (ع) تحقق می یابد،سخن می گوییم.نشانه هائی همچون فراگیر شدن فساد و ستم در تمام زمین و گسترش فحشا و گردن کشی و دگرگونیهای آسمان و قحط شدید و جنگهای خونین که دو سوم از ساکنان روی زمین را در کام خود فرو می برد،و ظهور کسی که دجال خوانده می شود و مردم را به باطل دعوت می کند و آنها نیز به گرد وی جمع می شوند و بالاخره ادعای بعضی که می گویند او مصلح اکبر است و سپس ناکامی او در متحقق ساختن مدعایش. 

وظيفه ما در زمان غيبت مانند وظيفه در زمان حضور امام معصوم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) است. گرچه آن حضرت از نظر ما غايب است، اما به ما اشراف و آگاهی دارد و بر اعمال و رفتار ما ناظر است. 

 آيا در ميان‌ سيصدوسيزده‌ ياران‌ خاص‌ امام‌ زمان‌(ع‌) از ايرانيان‌ نيز كساني‌ وجود دارند؟ و به‌طور كلي‌ نقش‌ ايرانيان‌ در ظهور امام‌ مهدي‌(ع‌) چيست‌؟ 

آنچه‌ از روايات‌ فهميده‌ مي‌شود اين‌ است‌ كه‌ اين‌ سيصد و سيزده‌ تن‌ از ياران‌ اصلي‌ حضرت‌ مهدي‌(ع‌) بوده‌ و فرماندهي‌ سپاه‌ ايشان‌ را برعهده‌ دارند و داراي‌ ويژگيهاي‌ خاصي‌ نظير ايمان‌ قوي‌، اخلاص‌، توانايي‌ بالاي‌ مديريتي‌، آگاهي‌ به‌ دين‌ اسلام‌ هستند تا بتوانند از عهدة‌ مسؤوليت‌ سنگيني‌ كه‌ به‌ عهده‌ دارند، برآيند. 

 راه به وجود آمدن ارتباط روحى باحضرت مهدى علیه السلام 
به طور كلى ارتباط روحى با هریك از معصومان علیهم السلام نیازمند مقدماتى است كه با تحقق آنها مى توانیم به آن دست یافت. به عنوان مثال، براى دیدن امام عصرعلیه السلام در عالم رؤیا و خواب، دستورالعمل هایى در كتاب هاى دعا ذكر شده است كه با انجام آن دستورات مى توان در عالم رؤیا به محضر امام عصر ارواحنا فداه شرفیاب شد؛ همچنین در ارتباط روحى نیز باید با انجام اعمالى كه موجب حصول این ارتباط مى شود، خود را آماده ى این نوع ارتباط كرد.

امروز بانوان همانند بسيارى از مردم به آينده مى انديشند؛ به يك انقلاب جهانى و يك حكومت موعود، كه چگونه در برابر قدرتهاى بزرگ غلبه پيدا مى كند! آيا برنامه هاى اوچيست؟ چه كسانى با او همكارى مى كنند و زنان در آن زمان چه نقشى دارند؟ دشمنانش چه كسانى اند و راز و رمز موفقيتش در گرو چيست؟ 
ما در اين نوشتار كوتاه نقش زنان در ايّام غيبت و ظهور امام زمان، عليه السلام، را مورد بررسى قرار مى دهيم. 

چگونه ممكن است حضرت مهدى(عج) امام دوازدهم شیعیان كه بعد از وفات پدرش امام حسن عسكرى(ع) پنج ساله بود امام شود،

آیا ممكن است كودكى پنچ ساله پیشوایى مسلمین را داشته باشد؟

اولا: اگر در اخبار اهل بیت (علیهم السلام) تأمل شود معلوم مى گردد كه مقام نبوت و امامت یك مقام ظاهرى ناچیز نیست كه هر كسى صلاحیت آن را داشته باشد بلكه نبوت مقام ارجمندى است كه شخص واجد آن مقام با حق تعالى ارتباط و اتصال داشته از افاضات و علوم عوالم غیبى برخوردار مى شود، 

از آن جا كه شروع غیبت صغرا را از هنگام تولّد حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ به حساب می آورند ، بد نیست كه نظری گذرا به زندگانی حضرتش در زمان حیات پدر بزرگوارشان بیفكنیم. 

واضح است كه حضرت مهدی ـ علیه السّلام ـ در سامراء و تحت سرپرستی پدرشان حضرت امام حسن عسكری ـ علیه السّلام ـ ـ در حالی كه در طول زندگانیشان مشمول عنایات و عواطف پدر می‌بودند ـ زندگی می‌فرمودند.  

علما و محدثین امامیه، از جمله علامه مجلسی، شیخ مفید، شیخ صدوق (ره) و... اتفاق بر آن دارند كه حضرت مهدی (عج) در نیمه شعبان سال 255 در سامرا چشم به جهان گشود. واز آنجا كه مسئله ولادت امام مهدی (عج) از منظرشیعه امامیه مشهور است تنها به صورت اجمالی به ذكر برخی از ادله ولادت ان حضرت می پردازیم :   

پیامبر اکرم (ص) ظهور حضرت مهدی (عج) را در روایات متعددی خبر داده است و این احادیث را تنها راویان و محدثان شیعه نقل نکرده اند. بلکه، محدثان بزرگ اهل سنت نیز مانند: