وبلاگ جامع اسلام اهل بیت

حیوانات حلال و حرام گوشت

1- گوشت گاو و گوسفند و شتر اهلى و همچنین گاو و گوسفند و بز و خر وحشى و آهو حلال است، ولى گوشت اسب و قاطر و الاغ مکروه مى باشد، حیوانات درنده عموما، همچنین فیل و خرگوش و حشرات گوشتشان حرام است. 

داستان ولادت به گونه اى كه در روايات شيخ صدوق(ره)در امالى و علل و عيون اخبار الرضا(ع)و روايات ديگر محدثين شيعه و اهل سنت آمده و از امام سجاد(ع) روايت شده اين گونه است كه فرمود:

مجموعه نرم افزارهای احکام آیت الله العظمی مکارم شیرازی مانند: رساله توضیح المسائل و ... برای موبایل را قرار دادم لطفا پس از دانلود نظر یادتان نرود.

برای دانلود به ادامه مطلب بروید.

نرم افزار دجال و آخر الزمان نرم افزاری است که توسط بنده ساخته شده است. این نرم افزار شامل مطالب بسیار مفیدی در مورد دجال و شیطان پرستان همراه با تصاویر علامت های آن ها است و به علت جاوا بودن آن بر روی تمام گوشی های همراه قابل اجرا است.

دانلود با لینک مستقیم: حجم 4MB  

حضرت آيت‌الله امامي‌كاشاني عضو محترم شوراي نگهبان، در جلسه‌ي سوم مجلس ختمي كه در مسجد اعظم قم از طرف اساتيد حوزه‌ي علميه‌ي قم منبر بودند، فرمودند: يكي از افرادي كه مورد وثوق است و گاهي اخباري را در دسترسم قرار مي‌دهد گفت: در تشييع جنازه‌ي حضرت آيت‌الله گلپايگاني  

ولادت، كودكي، دوران نوجواني و جواني آقا امام رضا ـ عليه السّلام ـ را بيان کنيد.

ذبح و شکار حیوانات

1- اگر حیوان حلال گوشتى را با شرایطى که بعداً گفته مى شود سر ببرند خوردن گوشت آن حلال است، خواه اهلى باشد یا وحشى، مگر حیوانى که انسانى با آن وطى و نزدیکى کرده که گوشت آن و حتّى گوشت بچه آن حرام است و همچنین حیوانى که نجاستخوار شده، مگر این که با دستورى که در شرع معیّن گردیده، آن را غذاى پاک بدهند و پاک کنند. 

احکام زکات مال

زکات بر نُه چیز واجب است: گندم، جو، خرما، انگور (کشمش) طلا، نقره، گوسفند، گاو و شتر و اگر کسى مالک یکى از این نُه چیز باشد با شرایطى که بعداً گفته مى شود باید مقدار معیّنى را که در مسائل آینده خواهد آمد در مصارفى که گفته مى شود صرف کند، ولى مستحبّ است از سرمایه کسب و کار و تجارت نیز همه سال زکات بدهد، همچنین سایر غلاّت (غیر از گندم و جو و خرما و کشمش) نیز زکات آن مستحبّ است. 

خمس در هفت چیز واجب است:

1ـ منافع کسب و کار 2ـ معدن 3ـ گنج 4ـ مال حلال مخلوط به حرام 5ـ جواهراتى که با غوّاصى از دریا به دست مى آید. 6ـ غنیمت جنگى 7ـ زمینى که کافر ذمّى از مسلمان مى خرد (بنابر احتیاط واجب). 

1- مستحبّ است بعد از مرگ دهان میّت را روى هم بگذارند که باز نماند، چشمها و چانه میّت را ببندند، دست و پاى او را صاف کرده و پارچه اى روى او بیندازند، براى تشییع جنازه او مؤمنین را خبر کنند، تا وقتى از محل مردن حرکت نداده اند رو به قبله باشد و در دفن او عجله نمایند، ولى اگر یقین به مرگ او ندارند، باید صبر کنند تا کاملاً معلوم شود. 

1- ظرف های ساخته شده از پوست مردار:

ظرفها و مشکهایى که از پوست مردار، یا حیوان نجس العین مثل سگ و خوک درست شده، استعمال آنها براى خوردن یا آشامیدن یا آب وضو و غسل و مانند آن جایز نیست، امّا براى کارهایى که طهارت در آن شرط نیست (مانند آبیارى زراعت و آب دادن به حیوانات) مانعى ندارد، هرچند احتیاط مستحبّ آن است که به هیچ وجه از آنها استفاده نشود. 

1- وجوب پوشاندن عورت:

واجب است انسان عورت خود را از دیگران بپوشاند، چه در موقع تخلّى و چه در مواقع دیگر، خواه بیننده محرم او باشد (مانند خواهر و مادر) یا نامحرم، بالغ باشد یا غیر بالغ، حتّى از اطفال ممیّز که خوب و بد را مى فهمند. ولى زن و شوهر لازم نیست خود را از یکدیگر بپوشانند. 

مهدویت و اعتقاد به وجود مهدى - عجل الله عالى فرجه - و ظهور او، اختصاص به مذهب تشیّع ندارد، بلکه محدثان بزرگ اهل سنت نیز احادیث مربوط به آن حضرت را از طریق گروه بسیارى از صحابه و تابعین در کتابهاى خویش نقل کرده‏اند، به طوریکه گذشته از کتب شیعه، کتب و آثار دیگر مذهب اسلامى (حنفى، شافعى، مالکى و حنبلى) نیز از روایات نبوى که درباره مهدى و ظهور او رسیده، سرشار است.

سيد بحرالعلوم يمني، از علماي بزرگ زيريه در يمن بوده كه وجود حضرت ولي عصر عليه الصلوه والسلام را انكار مي‌كرده است .... تا اين‌كه آن جناب نامه‌اي كه حضرت آيت‌الله ابوالحسن اصفهاني رضوان‌الله تعالي‌عليه مي‌نويسد و براي اثبات وجود امام زمان (عج) دليل قاطعي درخواست مي‌كند. آيت‌الله اصفهاني در جواب مي‌نويسد: «جواب شما را بايد به طور حضوري بدهم، شما طي سفر به نجف‌اشرف مشرف شويد تا جواب را دريافت كنيد». 

 ۱- عثمان بن سعید عمروى (متوفاى سال ۲۵۷ق.).

۲- محمد بن عثمان عمروى (متوفاى سال ۳۰۴ق.).

۳- حسین بن روح نوبختى (متوفاى سال ۳۲۶ق.).

۴- على بن محمد سمرى (متوفاى سال ۳۲۹ق.).

این چهار تن نماینده بلافصل امام زمان(ع) بودند که در ایام غیبت صغرى، پس از شهادت 

1. اثبات وجود حضرت حجت(ع)

مرحوم آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی(ره) از آیات و مراجعی بود که بی واسطه به فیض ملاقات حضرت مهدی، صاحب الزمان ارواحنا له الفداه مشرف شده بود. یکی از آن موارد، قضیه شگرفی است که مرحوم شیخ محمد شریف رازی در جلد اول کتاب گنجینه دانشمندان نقل کرده است.
او می نویسد: 

در این بخش قضایای کسانی را می خوانید که بیماری لاعلاجی داشته اند و با توسل به 
حضرت حجت(عج) قطب عالم امکان، شفای عاجل یافتند.

1. شفای مردِ لال

در سال 1410 هجری ، شخصی به نام آقای بلورساز، خادم کشیک دوم آستان قدس رضوی، معجزه ای را از حضرت رضا(ع) نقل کرد به این قرار که: 

مقدمه 

سخن از امام مهدى عليه السلام و اعتقاد به وجود گرانمايه او مساءله جديد يا پديده نوظهورى نيست بلكه ريشه قرآن دارد و سابقه تاريخى آن به عصر رسالت باز مى گردد.

اين انديشه پويا و عقيده راسخ از زمان پيامبر و امامان نور عليهم السلام تاكنون همواره در جامعه اسلامى ثابت و استوار بوده است . 

وقتى آيه ( وجى ء يومئذ بجهنم ...) نازل شد رنگ چهره مبارك رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم دگرگون گشت . اين حالت بر اصحاب گران آمد، بعضى به سراغ على (عليه السلام ) رفتند و ماجرا را بيان كردند. على (عليه السلام ) آمد و ميان دو شانه پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم را بوسيد و گفت : اى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ، پدر و مادرم به فدايت باد، چه حادثه اى روى داده ؟ فرمود: جبرئيل اين آيه را بر من تلاوت كرد. 

على (عليه السلام ) فرمود: ما با رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در مسجد به انتظار نماز بوديم كه مردى برخاست و عرض كرد: اى رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم ! من گناهى كرده ام . پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم روى از او برگرداند، هنگامى كه نماز تمام شد همان مرد برخاست و سخن اول خود را تكرار كرد. پيامبر فرمود: آيا با ما اين نماز را انجام ندادى ؟ و براى آن بخوبى وضو نگرفتى ؟ عرض كرد: آرى . فرمود: اين كفاره گناه تو است. 

اميرمؤ منان (عليه السلام ) فرمود: هنگامى كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم مرا به سوى يمن فرستاد فرمود: با هيچ كس پيكار مكن مگر آنكه قبلا او را دعوت به سوى حق كنى ، به خدا سوگند اگر يك انسان به دست تو هدايت شود براى تو بهتر است از تمام آنچه خورشيد بر آن طلوع و غروب مى كند. 

روزى اميرالمؤ منين (عليه السلام ) با جمعى از مسلمانان گفتگو مى كرد از جمله آنكه فرمود شما را به خدا قسم مى دهم آيا شما مى دانيد هنگامى كه خداوند آيه (يا ايها الذين آمنوا اتقوا الله و كونوا مع الصادقين ) را نازل كرد سلمان فارسى سؤ ال كرد: 

على (عليه السلام ) در مسجد استراحت مى كرد. پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم وارد مسجد شد و على (عليه السلام ) را بيدار كرد و فرمود: برخيز اى جنبده الهى (واى موجود خدايى ) يكى از ياران حضرت عرض كرد: اى رسول خدا آيا ما حق داريم يكديگر را با چنين اسمى صدا بزنيم 

جابربن عبدالله انصارى گفت : ما در كنار خانه خدا در خدمت پيغمبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم نشسته بوديم كه على (عليه السلام ) به سوى ما آمد هنگامى كه چشم پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او افتاد فرمود: برادرم به سراغ شما مى آيد. سپس رو به كعبه كرد و گفت: 

على (عليه السلام ) فرمود: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و سلم روزى فرمود: روز قيامت من در موقف شفاعت مى ايستم و آن قدر گنهكاران را شفاع كنم كه خداوند گويد: آيا راضى شدى اى محمد؟! من مى گويم راضى شدم ، سپس على (عليه السلام ) فرمود: اميد بخش ترين آيات قرآن اين آيه است« و لسوف يعطيك ربك فترضى.» 

 على (عليه السلام ) در جنگ احد شصت و يك زخم برداشت ، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم دستور داد تا ام سلمه وام عطيه به معالجه جراحات آن حضرت بپردازند. چيزى نگذشت كه آنها با نگرانى به خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم رسيده و عرض كردند كه وضع بدن على (عليه السلام ) طورى است كه ما هر زخمى را مى بنديم ديگرى باز مى شود.